بررسی عوامل مرتبط با رفتار پیشگیری از هپاتیتb در دختران دبیرستانی با استفاده از الگوی اعتقاد بهداشتی

مقدمه و هدف:­ پیشگیری از هپاتیت b در زنان جوان اهمیت بالایی دارد، زیرا بیماری از مادر به نوزاد منتقل­می­شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با رفتارهای پیشگیری از هپاتیتb در ­دختران دبیرستانی­ شهر اراک در سال تحصیلی 1385-1384 انجام­شده­است.   مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-تحلیلی به ­روش مقطعی ­در­5­ دبیرستان دخترانه شهر اراک انجام­شد. درمجموع، 590 دانش­آموز­ پایه اول و دوم موافق شرکت در­ مطالعه، به­صورت خوشه­ای به مطالعه وارد شدند و هیچ یک از مطالعه خارج نشدند. داده­ها با پرسش­نامه­ای شامل سازه­های شدت درک­شده (15 گزینه)، حساسیت درک­شده (8 گزینه)، موانع و منافع درک­شده (7 گزینه)، قصد رفتاری (10 گزینه)، خودکارآمدی (2 گزینه) جمع آوری­شد.   نتایج:  میانگین سنی دانش­آموزان مورد مطالعه 72/0 ± 27/16بود. تنها  6/0 درصد دانش­آموزان سه نوبت واکسن هپاتیتb را دریافت­کرده و بیش از یک­چهارم آنها (1/28 درصد)، پیش­تر در هنگام مراجعه به آرایشگاه هیچ­گاه از وسایل شخصی استفاده­نکرده­بودند. سازه های موانع درک­شده (001/0= p)، حساسیت درک­شده (022/0= p) و خودکارآمدی، (001/0= p) با رفتار پیشگیری از هپاتیت b ارتباط دارند. موانع درک­شده (60/0±76/3) بیشترین و خودکارآمدی (87/0± 13/2) کمترین نمره را به خود اختصاص­داده­اند.     نتیجه گیری: با توجه به پایین­بودن رفتارهای پیشگیری­کننده از هپاتیتb و اینکه رفتارهای پیشگیری با سازه های موانع درک­شده، حساسیت درک و خودکارآمدی مرتبط هستند، برای بهبود این وضعیت بایستی دختران نوجوان را نسبت­به موانع واقعی پیشگیری از این بیماری واقف­کرد و با روش های مناسب زمینه را برای درک حساسیت نسبت­به بیماری و نیز ارتقای خودکارآمدی آنها فراهم­کرد.